Τι είναι το cybersquatting;
Το ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο του "κυβερνοσφετερισμού" (ή cybersquatting) είναι όταν ορισμένοι χρήστες, για εμπορικούς σκοπούς, σπεύδουν να κατοχυρώσουν και να χρησιμοποιήσουν κακόπιστα και καταχρηστικά διευθύνσεις (domain names) που περιέχουν την επωνυμία γνωστών επιχειρήσεων ή προϊόντων, με απώτερο σκοπό την προσκόμιση οικονομικού οφέλους στον κυβερνοσφετεριστή (από πχ πώληση του domain, παραπλάνηση χρηστών κτλ).
Σαν αποτέλεσμα προκαλείται βλάβη στη φήμη των νόμιμων δικαιούχων, αλλά και αποκλεισμός τους από τη χρήση του Διαδικτύου με την επωνυμία τους.
Πρωτοεμφανίστηκε στην ελληνική νομολογία με την υπόθεση Amazon (amazon.gr) και του «Αθήνα 2004» (olympicgames2004.gr).
Στο παρελθόν το φαινόμενο καταχώρησης εμπορικών σημάτων και ο εκβιασμός της άμεσα ενδιαφερόμενης εταιρείας, έχει αποφέρει αρκετά χρήματα στους εκβιαστές.
Σήμερα υπάρχει η βοήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας ή στα αγγλικά World Intellectual Property Organization (WIPO).
Ο WIPO δέχεται καταγγελίες από κατόχους εμπορικών σημάτων και δια της νομικής οδού παίρνει πίσω τα domains και τα αποδίδει στους νόμιμους δικαιούχους.
Αυτό δεν έχει σταματήσει τους cybersquatters, αλλά τους ανάγκασε να αλλάξουν τακτική.
Τώρα, αντί για να αγοράζουν domains από εταιρείες που κατέχουν ήδη το trademark, καταχωρούν domain names που δεν έχουν καταχωρήσει ακόμα το εμπορικό τους σήμα.
Πως θα προστατευθούμε νομικά σε περίπτωση «cybersquatting»;
- Αν το domain name εμπεριέχει διακριτικό γνώρισμα που δεν έχει κατατεθεί ως σήμα και έχει διακριτική δύναμη, πρόκειται για «αθέμιτη εκμετάλλευση ξένης φήμης», «παρεμποδιστικό ανταγωνισμό» και θα πρέπει να εφαρμοστούν (υπό προϋποθέσεις) οι διατάξεις του Ν. 146/14 «περί αθέμιτου ανταγωνισμού».
- Αν το dοmain name εμπεριέχει το κατοχυρωμένο σήμα ή το όνομα που κάποιος χρησιμοποιεί νομίμως εκτός Διαδικτύου, θα πρέπει να εφαρμοστούν (υπό προϋποθέσεις) οι διατάξεις του Ν. 4072/2012 «περί σημάτων» ή οι διατάξεις περί προστασίας του ονόματος αντίστοιχα.
